Projectbezoek

20 juli, de dag waarop het echt gaat gebeuren!!! We zijn zo vol verwachting! Het Wahana Visi (World Vision team Indonesie) team heeft alles zo goed geregeld, we are blessed. We worden rond 11 uur in de ochtend opgehaald bij het hotel. De groep is nu weer compleet, met Onno, Maarten, Levi, Beatrice en Olivia (WV). Verdeeld over 2 taxibusjes vertrekken we uit Labuan Jaro richting Ruteng. Het is een reis van 4 uur crossen door de bergen van Flores, tijdens de reis zien we de zon onder gaan en prachtige bomen. Halverwege de reis stoppen we in een dorpje om te gaan eten in een ‘restaurant’, om voedsel vergiftiging te voorkomen zou je hier normaal niet eten, maar we vertrouwen op World Vision. Dat is maar goed ook want we hebben heerlijk gegeten en we hebben nergens last van. Don’t judge a book by its cover 😉 Daarna komen we terecht in een top hotel waar we heerlijk een nachtje kunnen slapen!

Volgende dag een flink indonesisch ontbijt gehad (lees; nasi, bami en kroepoek) en we zijn klaar voor 1,5 uur door de bergen crossen met een 3 jeeps op onverharde wegen. Het dorp wat we gaan bezoeken ligt ver buiten de bewoonde wereld en de weg daar naar toe is niet makkelijk. Maar hoe hoger we de berg opkomen hoe mooier het uitzicht is! We zijn zo benieuwd wat we allemaal gaan zien en wie we ontmoeten. We zijn de eerste westerlingen die het dorp bezoeken dus dat wordt nog wat! Hendrik zat voorin de auto en alle bewoners die we tegenkwamen keken alsof ze een alien zagen maar het was echt Hendrik z’n baard!! Haha! Zo grappig om ze steeds te zien kijken vol verbazing! Eenmaal aangekomen bij het dorp worden we met open armen ontvangen en staan er heel veel kinderen in dezelfde uniformpjes te wachten. Iedereen kijkt toe hoe de oudste kinderen van het project ons welkom heten. We krijgen allemaal een speciale sjaal toegereikt. Daarna mogen we doorlopen en staat er een houten bankje voorin de kerk op ons te wachten waar we mogen gaan zitten. De kerk stroomt vol met ouders en kinderen die ons vol verwachting aanstaren in afwachting van onze reactie. Zo bijzonder om te zien hoe blij ze zijn om ons te zien en hoeveel impact het nu al heeft dat we de moeite hebben genomen om te komen. Het voelt heel bizar om zo bekeken te worden terwijl we maar gewone mensen zijn uit Holland. We worden toegesproken door verschillende community-leaders uit het dorp en ze vertellen hoe dankbaar ze zijn dat World Vision hun helpt om een goed leven op te bouwen. Een paar kinderen vertellen wat hun dromen zijn, de een wil politieman worden en de andere verpleegster. Het is heel ontroerend om te horen hoe dankbaar ze zijn. Ze vertellen dat ze nu trots op zichzelf kunnen zijn omdat ze nu kunnen leren om zichzelf te kunnen ontwikkelen. Door World Vision is er hoop gekomen en zicht op een betere toekomst. Deze kostbare mensen leven in hun eigen community en voordat World Vision kwam was dat hun wereld. Nu hebben ze de mogelijkheid om dingen te leren en verder te kijken dan hun eigen dorp. Dat is zo geweldig, het werkt echt!! Even later lopen we met de kinderen mee naar hun school. Je ziet de armoede en het gebrek aan goede materialen. De leraren moeten heel creatief zijn om goed les te geven. Het zijn echt heftige dingen om te zien, vooral omdat wij leven in zoveel rijkdom.. Wat een oneerlijke toestand… We beseffen ons des te meer hoe belangrijk het is dat er zoveel mogelijk kinderen gesponsord gaan worden tijdens de tour! Ieder kind verdient dezelfde kansen in het leven; we zijn toch allemaal familie van elkaar! Na het officiele gedeelte delen we cadeautjes uit en spelen we een potje volleybal met elkaar. We nemen ook gelijk het promofilmpje op voor de tour, het thema voor de tour is ‘dream’. Maarten, Levi, Onno en wij vertellen wat onze droom was en hoe we dat nu ervaren in het contrast met het project waar we nu zijn. World Vision kan dit niet alleen, we hebben sponsors nodig die dit geweldige werk ondersteunen. Daar zijn we ons bewust van en gaan we ons MEGA voor inzetten tijdens de tour!!!

De volgende dag breekt alweer aan maar we zitten nog vol met indrukken van het eerste project. Maar redelijk fris en fruitig stappen we de jeep weer in, op naar het volgende avontuur! Alle cadeautjes mee, de kaartjes van de camera weer geleegd (inmiddels al ruim 1500 foto geschoten!) en weer vol verwachting; Lets Go! Gisteren gingen we links de berg op en nu gaan we rechts de berg op, grappig detail 😉 Deze weg is nog slechter begaanbaar dus het gaat met flinke stoten alle kanten op en soms is het spannend of we de stijle weg omhoog gaan halen maar gelukkig hebben we een topchauffeur die de jeep goed onder controle heeft. Hij houdt van indonesische smartlappen met een flinke beat die we voelen door de subwoofer die achter ons ligt! Ach ja, beetje adrenaline kan geen kwaad 😉 De kids komen ons al tegemoet rennen en ze zijn overweldigend! Zoveel kinderen om ons heen als we de auto uitstappen! Iedereen wil graag een high five dus we zijn nog wel even bezig! Ook hier zien we de impact van World Vision, de kinderen vertellen hoeveel hoop ze hebben en hoe dankbaar ze zijn. Ze willen ons graag laten zien welke spelletjes ze spelen en welke liedjes ze zingen tijdens de zondagsschool. De tieners van het project begeleiden alle kinderen naar de kerk en we zijn onder de indruk van hoe de jonge generatie de nog jongere generatie meeneemt. Zoveel respect en liefde, het straalt er vanaf! Stel je maar eens voor; 10 tieners die ruim 100 kinderen begeleiden, te gek gewoon! Dit zijn de leiders van de toekomst! Om onze cadeautjes (een soort van) eerlijk te verdelen, krijgen de winnaars een presentje. De schriften, potloden en puntenslijpers lieten we achter voor de leraren om uit te delen. Het is niet uit te drukken in woorden hoe we deze twee dagen hebben beleefd. Door de daden van World Vision wordt Gods liefde uitgedeeld. We willen daar graag een deel van zijn. Niet te bevatten hoeveel armoede er is maar gelukkig kunnen we er echt wat aan doen. Niet alleen voor nu maar juist ook voor de komende 10-15 jaar. Alles wat nu wordt geïnvesteerd aan kennis en liefde wordt over een tijd geoogst. En dat blijft!

Op onze terugreis naar Jakarta blijven we helaas weer steken op Bali door onze grote vriend de Vulkaan… (Mountain Raung) Gelukkig was er nog plaats in ons vertrouwde hotel van vorige week! Nu rusten we uit aan het zwembad en vertrekken we zoals het nu lijkt morgenavond richting Jakarta. We willen jullie bedanken voor alle lieve smsjes, berichtjes op de site en alle gebeden. We voelen ons geliefd 😉 Blijf met ons meebidden voor de tour, de kinderen van World Vision, de sponsor en onze gezondheid. Onze dank is groot!! Dikke hug! Tot het volgende blog!